Ang Landas Palabas ng Nobela ni Allan N. Derain

Anong meron sa nobela? Nakapag-iisip ba ito hiwalay sa no­be­lis­ta’t mambabasa? Anong buhay ang naghihintay sa mga tau­han pag­ka­ta­pos ng kuwento? Natatapos nga ba ta­la­ga ang mga ku­wen­to? Ito ang mga nais pagwariin ng Ang Landas Pa­la­bas ng No­be­la. Gi­na­ga­lu­gad nito ang mga “ta­gong pa­nu­lat” (ayon kay Re­za Ne­ga­res­ta­ni), ang di­se­mi­nas­yon ng na­ra­ti­bo na parang mga bu­til ng alabok, at ang pag­lam­pas sa ma­ha­ha­la­gang chronotope (ayon kay Mikhail Bakh­tin) ng da­la­wang nobela ni Jose Ri­zal. Sa ga­ni­to, ina­a­sa­hang ma­ki­ta ang pag­wa­wa­kas bilang pa­la­bas (exit, ending, at spectacle), na nag­pa­pa­ma­las sa pa­nga­nga­ta­wan at pag­hu­lag­pos ng nobela sa sa­ri­li ni­tong es­truk­tu­ra, disenyo, at sen­si­bi­li­dad.

Inilathala 2025.